"AΘΩΟΣ"
ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ
 

ΣΤΙΧΟΙ
 

1 - ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙΣ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
2 - ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
3 - ΑΔΕΙΑΣ' Ο ΝΟΥΣ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
4 - ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
5 - ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
6 - ΣΤΗΝ ΣΚΟΤΕΙΝΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
7 - ΟΠΟΥ ΠΑΣ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
8 - ΕΙΣΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
9 - ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
10 - ΠΟΤΕ ΔΕΝ Θ' ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
11 - ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΦΩΣ (Μουσική / Στίχοι: Κώστας Τουρνάς)

 

Ενορχήστρωση, Programming, Vocals, Κιθάρες:
Δημήτρης Τσοπανέλλης
Ενορχήστρωση των "Είσαι η ζωή μου" & " Ότι αγαπάς":
Κωνσταντίνος Παντζής
Vox Rec.: City Studios
Κώστας Κυριακίδης
Mixing: City Studios
Γιάννης Λαμπρόπουλος - Νίκος Παππάς - Κώστας Κυριακίδης

 

ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙΣ
Μια παράνοια παντού σου θολώνει φως και νου
Κι ένας κόσμος πιο τρελλός να σε τυλίγει
Ο καημός σιωπηλός και ο πόνος βουβός
Κι όλα δείχνουν μια εποχή που μάλλον λήγει

Αν ακόμα μπορείς, να υπομένεις να ζεις
Αν στη σκέψη σου έχεις γαλήνη
Αν τον κόσμο μπορείς, σου αξίζει να ζεις
Γιατί ο κόσμος για σένα έχει γίνει

 

Μ’ ένα γκρίζο ουρανό, με ψυχή στο κενό
Συγχυσμένα κι ανήμπορα πλήθη
Ηγεσίες κρυφές, με τα “εγώ” κορυφές
Δεν σ’ αφήνουν να βρεις λίγη λήθη

Μ' αν ακόμα μπορείς, να υπομένεις να ζεις
Αν στη σκέψη σου έχεις γαλήνη
Αν τον κόσμο μπορείς, σου αξίζει να ζεις
Γιατί ο κόσμος για σένα έχει γίνει

Μ' αν ακόμα μπορείς, να υπομένεις να ζεις
Αν στη σκέψη σου έχεις γαλήνη
Αν τον κόσμο μπορείς, σου αξίζει να ζεις
Γιατί ο κόσμος για σένα έχει γίνει

 

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ
Δικαίωμά μου, ό,τι πιστεύω.
Δικαίωμά μου, ζω,
Δικαίωμά μου, ό,τι λατρεύω.
Δικαίωμά μου, ζω, όσο ζω, όσο ζω

Ό,τι θέλω, ό,τι ελπίζω και ό,τι αγαπώ,
Ό,τι λείπει κι αξίζει, ό,τι ψάχνω να βρω,
Ό,τι κλέψαν με δόλο ακόμα πονά, με πονά

Δικαίωμά μου, να μη φοβάμαι,
να μην ελπίζω, ζω,
Δικαίωμά μου, είναι να λέω,
να το φωνάζω πως τη ζωή αγαπώ

Άλλη πίστη η σκέψη σου κι άλλη εγώ,
Άλλα θέλεις εσύ κι εγώ άλλα μπορώ,
Σ’ ένα βάρβαρο κόσμο αθώος εγώ, πάντα εγώ

 

Δικαίωμά μου, να μην ταιριάζω.
Δικαίωμά μου, ζω,
Δικαίωμά μου, να το φωνάζω.
Δικαίωμά μου, ζω, όπως θέλω να ζω,

 

Δικαίωμά μου, να υπομένω.
Δικαίωμά μου, ζω,
Δικαίωμά μου, να επιμένω.
Δικαίωμά μου, ζω, όπως θέλω να ζω,

 

Δικαίωμά μου, ό,τι πιστεύω.
Δικαίωμά μου, ζω,
Δικαίωμά μου, ό,τι λατρεύω.
Δικαίωμά μου, ζω,
όσο ζω, όσο ζω,
Δικαίωμά μου.........

 

ΑΔΕΙΑΣ’ Ο ΝΟΥΣ
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα,
Έναν κόσμο που δεν είχα ξαναδεί,
Έναν ουρανό και μια πατρίδα,
Μοιάζει δώρο να’ ναι όλη μου η ζωή,
Ένα δώρο είναι όλη μου ή ζωή.

 

Κι είναι η στιγμή που ζω, που δεν αλλάζω,
Σαν ταξίδι στο παρόν, στο ατέλειωτο παρόν
Όπου κι αν στραφώ, όπου κοιτάζω,
Τόσο ωραία η ζωή, τόσο όμορφη η ζωή

 

Άδειασε ο νους Κι όλα αλλάξαν,
Άλλη εικόνα έχει ο κόσμος από πριν,
Όσα είχαν πει, και όσα γράψαν,
Φανερώθηκαν σε μόνο μια στιγμή,
Φανερώθηκαν σε τούτη τη στιγμή

 

Κι είναι η στιγμή που ζω, που δεν αλλάζω,
Σαν ταξίδι στο παρόν, στο ατέλειωτο παρόν
Όπου κι αν στραφώ, όπου κοιτάζω,
Τόσο ωραία η ζωή, τόσο όμορφη η ζωή

 

Κι είναι η στιγμή που ζω, που δεν αλλάζω,
Σαν ταξίδι στο παρόν, στο ατέλειωτο παρόν
Όπου κι αν στραφώ, όπου κοιτάζω,
Τόσο ωραία η ζωή, τόσο όμορφη η ζωή

 

Κι είναι η στιγμή που ζω, που δεν αλλάζω,
Σαν ταξίδι στο παρόν, στο ατέλειωτο παρόν
Όπου κι αν στραφώ, όπου κοιτάζω,
Τόσο ωραία η ζωή, τόσο όμορφη η ζωή

 

ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ
Στις μέρες που έρχονται θα δεις τη νύχτα και τη μέρα
Θα δεις ορίζοντα και φως, αντίο και καλημέρα,
Αυτό που ζεις, θα το μπορείς, μα ό,τι σκεφτείς, το χάνεις
Αυτ’ ήταν πάντα η ζωή, να στέκεσαι ή να φτάνεις

 

Στις μέρες που έρχονται θα δεις ό,τι ήξερες ν’ αλλάζει,
Τα πάνω κάτω να ‘ρχονται, με πόλεμο να μοιάζει,
Τ’ ανθρώπινα τα σχέδια τα πλανημένα φθίνουν
Κι όλα όσα σε φόβιζαν, να χάνονται, να σβήνουν

 

Μια σπίθα και γεμίζει φως, ανάβει η ζωή σου
Χαλάρωσε κι αφήσου
Μια σπίθα και γεμίζει φως, να ζήσεις, να γιορτάσεις
Εκεί που θες να φτάσεις

 

Στις μέρες που έρχονται θα δεις θαύματα και σημεία
Θα δεις τα ακατόρθωτα, να γράφεται ιστορία,
Του ελέγχου όλα τα σχέδια, ανθρώποι τα ορίσαν,
Αλλά ήταν όλα τους λειψά και λάθος τα μετρήσαν

 

Θα δεις ψέμα να χάνεται κι αλήθεια να φουντώνει,
Αυτά που σε φοβίζανε, να τα σκεπάζει η σκόνη,
Κι ύστερα κόσμος μουσική και ήλιος και γαλήνη,
Κι η αγωνία που ένοιωθες, να χάνεται, να σβήνει

 

Μια σπίθα και γεμίζει φως, ανάβει η ζωή σου
Ησύχασε κι αφήσου
Μια σπίθα και γεμίζει φως, να ζήσεις, να γιορτάσεις
Εκεί που θες να φτάσεις
Εκεί που θες να φτάσεις…..

 

Μια σπίθα και γεμίζει φως, ανάβει η ζωή σου
Χαλάρωσε κι αφήσου
Μια σπίθα και γεμίζει φως, να ζήσεις, να γιορτάσεις
Εκεί που θες να φτάσεις
Εκεί που θες να φτάσεις…..

Μια σπίθα και γεμίζει φως...............

 

ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ
Πάγωσ’ ό κόσμος, οι σκέψεις θολώσαν,
Σύγχυση, χάος, οι δρόμοι ματώσαν,
Πες μου που να πας, δεν έχεις που να πας

 

Καίει η φωτιά κι εμείς ρίχνουμε λάδι,
Μα ένα φως στο βαθύ μας σκοτάδι,
Ανάβει φαίνεται, ζωή υφαίνεται…..

 

Θέλω να ζήσω και θα ζήσω
Τον κόσμο αγάπησα, τ’ άλυτα τ’ άφησα τ’ άφησα πίσω
Θέλω να ζήσω και θα ζήσω
Κι αφού αγάπησα, τ’ άχρηστα χάρισα και δεν γυρίζω

 

Όπου κοιτάξεις, απόγνωση, πόνος,
Κι άνθρωπος πάντα ο γνωστός δολοφόνος, παίρνει
ότι έδωσε, τον κόσμο χρέωσε,

 

Κι όμως το νιώθω πως όλα θ’ αλλάξουν
Χωρίς ανθρώπινο χέρι θα φτιάξουν,
Μα πως να στο πω, το μόνο που θα πω,

 

Θέλω να ζήσω και θα ζήσω
Τον κόσμο αγάπησα, τ’ άλυτα τ’ άφησα έμειναν πίσω
Θέλω να ζήσω και θα ζήσω
Κι αφού αγάπησα, τ’ άχρηστα χάρισα και δεν γυρίζω

 

Δόγμα η μάχαιρα, δόγμα ο πόνος,
Κι άνθρωπος πάντα ο γνωστός δολοφόνος,
Παίρνει ότι έδωσε, τον κόσμο χρέωσε,

 

Θέλω να ζήσω και θα ζήσω
Τον κόσμο αγάπησα, τ’ άλυτα τ’ άφησα, τ’ άφησα πίσω
Θέλω να ζήσω και θα ζήσω
Κι αφού αγάπησα, τ’ άχρηστα χάρισα και δεν γυρίζω

 

ΣΤΗΝ ΣΚΟΤΕΙΝΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ
Στη σκοτεινότερη στιγμή
Που οι ψυχές είναι χαμένες και παιδεύονται
Που οι σκέψεις καίγονται κι οι δρόμοι μας μπερδεύονται
Στη σκοτεινότερη στιγμή μπορείς ν’ αντέξεις

 

Στη σκοτεινότερη στιγμή
Μπορείς ν´ αλλάξεις και τον κόσμο αλλιώς να δεις
Αυτό που ήσουν δεν σε σώζει μη χαθείς
Αφού δεν πίστευες ενώ θες να πιστεύεις

 

Γίνε φωτιά, γίνε Θεός
Ξέχνα το χτες, άσε το αύριο, είν’ καημός,
Μη λογαριάζεις, μη μετράς και μη φοβάσαι

 

Στη σκοτεινότερη στιγμή
Μέσα στο γκρι ψάξε το χρώμα το μπορείς
Όρθιος μείνε, γίν’ η σπίθα της ζωής
Που ενώ είναι δώρο εσύ πασχίζεις να πετάξεις

 

Γίνε φωτιά, γίνε Θεός
Ξέχνα το χτες, άσε το αύριο, είν’ καημός,
Μη λογαριάζεις, μη μετράς και μη φοβάσαι

 

Γίνε φωτιά, γίνε Θεός,
Γίνε ότι φτιάχτηκες και μείνε δυνατός
Μην περιμένεις, μην ζυγίζεις μη λυπάσαι,

 

Γίνε φωτιά, γίνε το φως
Ξέχνα το χτες, άσε το αύριο, είν’ καημός,
Μη λογαριάζεις, μη μετράς και μη φοβάσαι

 

Γίνε φωτιά, γίνε το φως
Γίνε φωτιά, γίνε Θεός
Γίνε φωτιά, γίνε το φως........

 

ΟΠΟΥ ΠΑΣ
Μέρες έρχονται μέρες φεύγουνε,
Σαν κι εσένα δες μόνο τρέχουνε,
Πάντα έφευγες μα δεν έζησες,
Και τα μάγια σου δεν τα έλυσες
Και την τύχη σου δεν ξεπέρασες,

 

Όπου πας θα είμαι εκεί όπου πας
Όπου πας θα μ’ έχεις όπου κι αν πας

 

Μέρες έρχονται και θα με ζητάς,
Σ' ότι ζήσαμε πάλι θα γυρνάς,
Θα με σκέφτεσαι θα μ' αναζητάς
Κι είν' ή σκέψη σου που δεν ξεγελάς,
την αγάπη μου δεν την προσπερνάς,

 

Όπου πας θα είμαι εκεί όπου πας
Όπου πας θα μ' έχεις όπου κι αν πας

 

Όπου πας θα είμαι εκεί όπου πας
Όπου πας θα μ' έχεις όπου κι αν πας

 

Μέρες έρχονται μέρες φεύγουνε,
Οι αγάπες μας δεν αντέχουνε
Μόνοι αταίριαστοι πορευόμαστε,
Δίχως χάρτη μόνοι μας χανόμαστε,
Κι ασταμάτητα χωριζόμαστε.

 

Όπου πας θα είμαι εκεί όπου πας
Όπου πας θα μ’ έχεις όπου κι αν πας

 

Όπου πας θα είμαι εκεί όπου πας
Όπου πας θα μ’ έχεις όπου κι αν πας

 

Όπου πας (θα είμαι εκεί όπου πας)
Όπου πας (θα μ' έχεις όπου κι αν πας)
Όπου πας.......
Όπου πας.......
Όπου πας.......

 

ΕΙΣΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ
Η ζωή ένας χορός
Κι εγώ είμαι τυχερός
Γιατί τ’ άλλο μου μισό
Ήσουν κι είσαι διαρκώς

 

Δεν θα άντεχα πολύ
΄Αν ποτέ δεν σ’ είχα βρει δεν
θα άντεχα να ζω άδειος
μόνος και μισός

 

Είσαι η ζωή μου που μετράει
Τ’ άλλο μου μισό μου που με κρατάει
Κάνεις τις στιγμές μου να μετράνε,
να κρατάνε, πάντα εδώ

 

Ήσουν μοίρα και γραφτό,
Σαν ζωή μου σ’ αγαπώ
Αντοχή και στήριγμά μου
Είσ’ αγάπη και ζωή

 

Είσαι η ζωή μου που μετράει
Τ’ άλλο μου μισό που με κρατάει
Κάνεις τις στιγμές μου να μετράνε,
να κρατάνε, πάντα εδώ

 

Η ζωή ένας χορός
Κι εγώ είμαι τυχερός
Γιατί τ’ άλλο μου μισό
Ήσουν κι είσαι διαρκώς

 

Είσαι η ζωή μου που μετράει
Τ’ άλλο μου μισό που με κρατάει
Κάνεις τις στιγμές μου να μετράνε,
να κρατάνε, πάντα εδώ

 

Είσαι η ζωή μου που μετράει
Τ’ άλλο μου μισό που με κρατάει
Κάνεις τις στιγμές μου να μετράνε,
να κρατάνε, πάντα εδώ

 

Είσαι η ζωή μου που μετράει
Τ’ άλλο μου μισό μου που με κρατάει
Κάνεις τις στιγμές μου να μετράνε,
να κρατάνε, πάντα εδώ

 

Ήσουν μοίρα και γραφτό,
Σαν ζωή μου σ’ αγαπώ
Αντοχή και στήριγμά μου
Είσ’ αγάπη και ζωή

 

ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ
Έλεγαν είν’ η ζωή ένα φτερούγισμα μικρή
Σύντομη δύσκολη πάντα
δεν φτάνει δεν είν’ αρκετή
Σύντομη όμως όμορφη

 

Μα …..
Ότι αγαπάς σε κρατάει ζωντανό

 

Έλεγαν ότι η ζωή μας μια μάχη είναι μια σκλαβιά
Ότι η αγάπη στ’ αλήθεια ποτέ δε βγάζει πουθενά
Έλεγαν έτσι έλεγαν

 

Μα….
Ότι αγαπάς σε κρατάει ζωντανό

 

Ήμουν και είμαι αθώος και έτσι ένιωσα χαρά
Λύσεις δεν δίνει ο νους οι λύσεις είναι στην καρδιά
Έμαθα τώρα έμαθα

 

Πως….
Ότι αγαπάς σε κρατάει ζωντανό
Ότι αγαπάς σε κρατάει ζωντανό
Ότι αγαπάς σε κρατάει ζωντανό
Ότι αγαπάς σε κρατάει ζωντανό

 

ΠΟΤΕ ΔΕΝ Θ’ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ
Θες να ζεις, αλλά, κρατιέσαι μήπως και συμβεί
Και κάτι γίνει αλλιώς, απ’ ότι θες κι ελπίζεις
Και κρατάς, μετράς, ζητάς, πονάς και …..
Ό,τι σε τρομάζει, βάσανο και φόβος και καημός,
Θυμός, χαμός κι αντί να με κρατάς, κοιτάς, ρωτάς
Και χάνονται όλα όσα θες και κλαις

 

Ποτέ δεν θ’ αγαπήσεις, ποτέ σου δεν θα ζήσεις
Εν’ όλα είναι φανερά, εσύ γυρεύεις λύσεις,
Ποτέ δεν θ’ αγαπήσεις, δεν θέλεις να χαρίσεις,
Ο κόσμος όλος σου χρωστά και ψάχνεις γι’ απαντήσεις

 

Όλα είναι στο νου και χάνεσαι στις σκέψεις σου διαρκώς,
Λες και θα σου δοθούν, μικρές απλές, οι λύσεις που ζητάς,
Σ’ αυτά που θες, που καίνε και πονούν, ταλαιπωρούν ψυχή,
Κορμί, ζωή, χωρίς ζωή, χωρίς χαρά, αντί να αφεθείς,
Σε ότι υπάρχει εδώ που τώρα ζεις,

 

Ποτέ δεν θ’ αγαπήσεις, ποτέ σου δεν θα ζήσεις
Εν’ όλα είναι φανερά, εσύ γυρεύεις λύσεις,
Ποτέ δεν θ’ αγαπήσεις, δεν θέλεις να χαρίσεις,
Ο κόσμος όλος σου χρωστά και ψάχνεις γι’ απαντήσεις

 

Ποτέ δεν θ’ αγαπήσεις, ποτέ σου δεν θα ζήσεις
Εν’ όλα είναι φανερά, εσύ γυρεύεις λύσεις,
Ποτέ δεν θ’ αγαπήσεις, δεν θέλεις να χαρίσεις,
Ο κόσμος όλος σου χρωστά και ψάχνεις γι’ απαντήσεις

 

Ποτέ δεν θ’ αγαπήσεις.......

 

ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΦΩΣ
Ξημερώνει μια καινούργια μέρα
Κι εγώ σ’ έχω αγκαλιά
Κόσμος τρέχει Θεέ μου πόσα αντέχει
Κι εγώ ζω με φιλιά

 

Κι όλα έχουν φως
Έχουν νόημα
Κι η ψυχή μου ξυπνά
Όταν αγαπάς όλα αιώνια
Και ο νους σταματά

 

Ξημερώνει και ο ήλιος βγαίνει
Λάμπει όπως κι εσύ
Τ’ άγγιγμά σου μ’ ανασταίνει
Η αγκαλιά σου νησί

 

Κι όλα έχουν φως
Έχουν νόημα
Κι η ψυχή μου ξυπνά
Όταν αγαπάς όλα αιώνια
Και ο νους σταματά

 

Κι όλα έχουν φως
Έχουν νόημα
Κι η ψυχή μου ξυπνά
Όταν αγαπάς όλα αιώνια
Και ο νους σταματά

 

Κι όλα έχουν φως
Έχουν νόημα
Κι η ψυχή μου ξυπνά
Όταν αγαπάς όλα αιώνια
Και ο νους σταματά

 

Κι όλα έχουν φως
Έχουν νόημα
Κι η ψυχή μου ξυπνά
Όταν αγαπάς όλα αιώνια
Και ο νους σταματά